منطق چوقورک

هروقت آشپزیم طول می‌کشه یاد صحبت یه نفر توی یکی از جلسات می‌افتم که می‌گفت: “آشپزی نهایت نیم ساعت وقت می‌بره. خانم‌ها الکی کش‌ش می‌دن.”
هیچ‌جوری هم قبول نمی‌کرد که حرفش اصلا منطقی نیست.
والا توی واقعیت یه حلیم‌بادمجون درست می‌کنی دست کم دو سه ساعت وقت میگیره یه مرصع‌پلو هم همین‌طور. خورش قیمه و سبزی و بادمجون  و کشک‌‌وبادمجون و کوکوها حالا یه کم کمتر. دمپخت‌ها خیلی کمتر. حالا آبگوشت و لایی‌پلو قشقایی و انواع کباب هم با وضعیت فعلی بهای گوشت  هرچی‌م وقت بگیره ناگزیر به چشم نمی‌آد. اما اون آقا نمی‌دونم چطور محاسبه می‌کرد که آنقدر محکم اصرار داشت نیم ساعت واسه غذا کافیه. خود تخم‌مرغ هم طفلکی ده‌دقیقه لازم داره تا به خودش بیاد و آبپز بشه حالا چی‌و با اون مقایسه کنیم که اونجور وضعیت سرعتیِ سی‌دقیقه رو مهر تایید بزنه من چی بگم! این پیش‌فرضه دو حالت داره: یا باید هر روز کباب بخوری که البته اونم موادش را قبلا یکی آماده کرده باشه و به سیخ زده باشه و فقط بخوای نیم ساعت روی آتیش بهش خیره بشی که احیانا نسوزه یا لی‌لی‌ لی‌لی حوضک…. یه نفر نخود و لوبیا و عدس و گوشت و سبزیجات رو شست، یکی طبخ‌ها رو انجام داد و یکی پخت‌ها را و آخر کار یه کله‌گنده توی نیم ساعت همه رو مخلوط کرد و خورد. بگذریم که همون مخلوط‌کردنه هم تا بخواد قوام بیاد کمتر از ۴۵ دقیقه وقت نمی‌بره. هر روز هم که بعید میدونم بشه تخم‌مرغ آب‌پز و املت و نیمرو و خاگینه و اشکنه و دوپیازه و ماست‌خیار و آب‌تِرتِرو  خورد.
خلاصه گاهی وقتا که آشپزی‌م طول می‌کشه اون جمله به‌م انگار دهن‌کجی می‌کنه که اگه تونستی بگی چجوری؟!

آخه همه آشپزی‌ها کمتر از نیم‌ساعت؟! به چوقوره گفتن:  مُنار به  کونت! گفت یه چی می‌گفتید بگُنجه! فرمایش چوقوره هم منطقی و متین.

به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *