از دیدن رنج دیگران هرگز خوشحال نمی‌شویم اما بودنشان و آشناشدن با آنها دردمان را اینگونه تسکین می‌دهد؛ «تنها نیستیم.»
در تلاطم زندگی گاهی خیلی‌ها را در اطراف خود داری ولی هیچکس را در دسترس نداری. گاهی یک نفر را دورادور در دورترین نقطه‌ی هستی داری و گویا لشکری را همدوش خود داری. به دعایش و همراهی همیشگی‌اش ایمان داری. این مرحله، سنجش وزن و عیار دیگران در زندگی تو و شکیبایی تو در دوردست‌ترین منطقه‌ی پرت در دنیا و واکنش به اتفاقات پیرامون توست.
آخرین دیدگاه‌ها