بی‌رامشی

 

گرداب دلهره و استرس،

مرداب دلسردی و اندوه ،

باتلاق دل‌آشوبی و تشویش،

تالاب دل‌زدگی و تنهایی.

 

ما چه بی‌سروصدا

بی رد پا

بس بی‌گدار،

بی‌خود و بی‌خویش

بی‌خرد و بی‌کیش

بی‌سوسه و بی‌رنگ،

بی خروخاوند،

و بی‌خانمان

دل را

به جغرافیای دلگیر و بی‌دل‌ودماغ سکون زده‌ایم.

به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *