هیچ پاسخی به این سوال مرا قانع نکرده است: «چرا شادمانی از حقوق نانوشتهی آدمها در بعضی از سرزمینهاست؟»
نمیدونم شادمانی روش به سمت کیاست! اما متوجهم که خیلی وقتها فقط پشتش سمت ماست.
سیفون تعصباتش را کشید، اندک فضایی در ذهنش برای نشاط باز شد و اطرافیان اندک فضای رهای بدون گندبویی را احساس کردند.
«شاد» برنامهی شادی بود که در دوران کرونا فضای دانشآموزی را به شکل متحولانهای شاد کرد.
شوریدهبختی شادان و بشکنبالابنداز میخواند: «هرچی عنه بخت منه!» شوربختی گاهی چنین به شوریدهاحوالی میانجامد.
لامذهب نبود: در مذهب او شادمانی سالم حلال بود و پیوسته نالیدن و کفارت باریدن و ادبار بودن حرام. باور سنگینی نبود اما قادر بود کمر تعصب را بشکند.
آخرین دیدگاهها