یک فنجان حال خوب با شعر خوب

این همه پیچ

این همه گذر

این همه چراغ

این همه علامت

و همچنان استواری به وفادار ماندن

به راهم

به خودم

هدفم

و به تو

وفایی که مرار

و ترا

به سوی هدف

راه می نماید .

****************************

جویای راه خویش باش

از این سان که منم

درتکاپوی انسان شدن

در میان راه

دیدار می کنیم

حقیقت را

آزادی را

خود را

در میان راه

می بالد و به بار می نشیند

دوستی یی

که توان مان می دهد

تا برای دیگران

مامنی باشیم

و یاوری

این است راه ما

تو

و من .

****************************

برای تو و خویش

چشمانی آرزو می کنم

که چراغ ها و نشانه ها را

در ظلمات مان

ببیند

گوشی

که صداها و شناسه ها را

در بیهوشی مان بشنود

برای تو . خویش ، روحی

که این همه را

در خود گیرد و بپذیرد

و زبانی

که در صداقت خود

ما را از خاموشی خویش

بیرون کشد

و بگذارد

از آن چیزها که دربندمان کشیده است

سخن بگوییم.

<مارگوت بیکل>        

به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *