۱. غم:

 

۱.غم از آن مدل احساساتی است که ظرفیت و جنبه‌ی توجه بالا را ندارد. همینکه زیاد لی‌لی به لالایش گذاشتید، دور برمی‌دارد و خودبزرگ‌بین می‌شود.

 

۲. در صورتی که غم را منطقی نگاهش کنید عاشق چشمهای پر از درسش میشوید. وگرنه گاهی حالتان از ریخت او  به هم می‌خورد. 

 

۳. هر کجا غم بود ما را همانجا هل دادند تا بریم و شراکت کنیم. 

 

 

۲. شادی:

۱. بین کژی ها و کاهلی ها به دنبال شادی نگردیم. حس باارزشی دستمان را نمیگیرد.

 

۲. دنیای کودکان لبریز از شادمانی بود تا وقتی که پای بزرگترها به قلمروشان باز شد‌.

 

۳. خوش به حال عکس‌هایمان. چقدر شادند!

 

 

۳. امید:

۱. خوشبخت کسی که بین امید و سنش رابطه‌ای مستقیم ایجاد کرده. 

 

۲. من امیدم را تا دوردست‌ها پرواز دادم تا دست هیچ بخیلی به آن نرسد.

 

۳.  انتظار در امید واهی کشنده تر از ناامیدی است.

 

 

۴. صداقت:

۱. وقتی بی حاشیه، با صداقت دست احساست را بگیری به بیراهه نمی‌روی.

 

۲. صداقتی کودکانه و معصوم در دروغ های پدرم بود که تابلو بود و لو می‌رفت. دروغ های حرفه ای و ریشه دار به این سرعت  لو نمی‌روند. 

 

۳. صداقت گاهی منفعت می‌آورد و گاهی ضرر اما  همیشه اعتبار.  

 

 

۵. دوستی:

۱. تفاوت بین دوستی تا دشمنی فاصله ای ایست که رعایت می‌کنیم. 

 

۲. دوستی با هرکس و هیچکس هر دو ختم به تنهایی می‌شود. 

 

۳. دوستی که تو را به سمت بهترین آنچه که سزاواری سوق می‌دهد موهبت است.

 

 

۶. آرامش:

۱. آرامش در دنیای بزرگسالی طفلی است گریزپای که حفظش لطافتی مادرانه می‌طلبد و درایتی پدرانه.

 

۲. احیای آرامش فعلی ام را مدیون مرگ آرامش های گذشته ام.  

 

۳. با نوشتن آرامشی عمیق را تجربه میکنیم که دست هیچ تشویشی به راحتی به ژرفای آن نمیرسد.

 

 

۷. عملگرایی:

۱. حین مطالعه‌ی فرمول‌ها و تئوریهایی که درکشان نمی‌کردم خوابم برد. بیدار شدم؛ عملگرا شده بودم.

 

۲. از عملگرایی پشیمان گشته ام مرحمت فرموده ما را ول کنید. 

 

۳. ما عملگرها تا این وقت شب می‌نویسیم در حالیکه بقیه خواب نازند_ نکند شانس با آنها یار باشد.

 

 

۸. تنبلی:

۱. لطفن یکجا نایستید؛ تنبلی بی‌جای شما مانع گردش و سرزندگی زندگی ماست.

 

۲. تنبلی ام که گل می‌کند، بهانه‌هایی می‌سازم در حد ثبت در گینس. 

 

۳. گاهی تنبلی آنقدر قوی است که به ما  اجازه‌ی خوردن و خوابیدن هم نمی‌دهد.

 

 

۹. رشد:

۱. گاهی فکر می‌کنم رشدم زیادی زیاد شده_ نیاز به رگلاتور دارم.

 

۲. همه‌ی ما قابلیت رشد را داریم ولی همه‌ی ما لیاقت رشد را نداریم.

 

۳. رشد پیچک باغچه از رشد من سریعتر شده؛ او به درخت و دیوار تکیه زده و من به خودم. 

 

 

۱۰. مسئولیت:

۱. مسئولیت خطیر بعضی از مسئولین بی مسئولیتی است.

 

۲. درست است که ما مسئول پندار دیگران نیستیم ولی مسئول گفتار و کردار خودمان که هستیم.

 

۳.  ای کسانیکه چپ و راست خرگوش وار تولید مثل می‌کنید فرزندان محصول جانبی شما نیستند. لطف کنید و اندکی مسولیت اقداماتتان را بپذیرید. 

 

 

۱۱. شکست:

۱.  در زندگی تجربه‌ی شکست مکرر به حد کافی داشته‌ام،؛ مابقی را به پیروزی نوبرانه شکوهمندم فکر می‌کنم. 

 

۲. مدتی آنقدر شکست خورده یودم که اشتهایم برای پیروزی کور شده بود.

 

۳. شکست‌های من رکورد شکست را شکستتد.

 

 

۱۲. انتخاب:

۱. پایه‌ی غالب آموزش انتخابات زمان من و یاران دبستانی من الگوی شیر یا خط بود و یا ده بیست سی چهل. 

 

۲. گاهی آنقدر که در انتخاب‌هایمان وسواس داریم، سلیقه نداریم.

 

۳. نیم قرن اول را به اشتباه آموزش دیدن انتخاب می‌گذرانیم و نیم قرن دوم را به گند زدن به گزینه‌ها به وسیله‌ی آموخته ها.