شعری از کتاب بهار را باور کن

تنها نگاه بود و تبسم میان ما                                                                                    تنها نگاه بود و تبسم           اما…. نه                                                                         گاهی که از تب هیجان‌ها  بی‌تاب می‌شدیم                                                               گاهی که قلب‌هامان می‌کوفت سهمگین                                                                  گاهی که سینه‌هامان چون کوره می‌گداخت                                                              دست تو بود و دست من                                                                                      این دست‌های پاک                                                                                                کز شوق سر به دامن هم می‌گذاشتند                                                                             وز این پل بزرگ  پیوند دست‌ها                                                                                   دل‌های ما به خلوت هم راه داشتند

 اکنون من و توایم و همان خنده و نگاه                                                                         آن شرم جاودانه و آن دست‌های گرم                                                                          آن قلب‌های پاک                                                                                                وآن رازهای مهر که بین من و تو بود.  

به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *