آغوشش میعادگاه عشق آغوشش بوسه‌گاه ماه و ستاره آغوشش

شاید از ناخوشایندترین احساساتی که ما آدمها با فاصله‌های

سه‌تار می‌زدم. تار میدیدمش. عینک زدم. واضح دیدم که

گهگاهی هم سیب‌وار احوال‌پرس یکدیگر هستیم و باشیم. کنجکاو

جایی نقل می‌شد: “عشق نسبت به ظرفیت آدم‌ها، ایده‌آل‌های

پنج‌شنبه بود و هوای سرزدن به کسانی که با

یه جا نوشته بود می‌دونید چرا مغز خاطرات بد

کل زندگیش توی دوتا صندوق خلاصه می‌شد؛ یکی صندوق

هنوز ساعتی از شب نگذشته بود که به اصرار

گاهی با نوشتن راهکار هم پیدا شود، و گاهی