بی‌عشق گاهی هر پله را به ناگزیر به عمری

مرور که می‌کنم در تصورم قدیم‌ترها را می‌بینم که

می‌گویند که ازدواج در حکم یک قلعه‌ی ناشناخته را

در هیاهوی این شرایط و این روزگار این منم

چند روز قبل کلاس آنلاین داشتم. این ترم دیگه

مدتها بود که گل رویشان به روی هم باز

نقطه‌ای کم‌رنگ‌تر از اثر نوک خودکار، به روی صفحه

چی تو رو از خیلی تنش‌ها آزاد میکنه؟ رابطه

در حال بازیابی خُلق پیشین خودم هستم. خلقی که

می‌اندیشید: “همواره در قصه‌ی زندگی‌ آدم‌هایی برو و بیا